Minggu, 19 April 2015

Gurit Kajujuran



Katresnan kang Ambyar

Dak sawang lumakumu jejeg mengarep
Ngrembaka bisa open atiku
Ayem tentrem nalikane sliramu nggandheng tanganku
Nalikane isih dadi pangayom ana sisih tengenku
Bebungah sauntara kaya kumerlape kartika ing angkasa

Ananging, lamat-lamat dakdeleng sansaya mabur rasamu
Prasasat awakku kaya ngoyak playune angin
Dakturut ngalor lakumu ngidul
Dakcegat wetan sliramu ngulon
Oalah dalah, jebul rasa tresnamu wus ambyar
Ambyar katerak angin kang wis ngadang atimu
Jebul sliramu wus nglirik puspita ayu kang ana sisih kae?
Saiki aku wus mudeng kang mas…
Aku mung bisa mesem nyawang polahmu
Mesem kang daklambari eluh kang tiba tumetes ing pipiku
Prasasat aku kaya wis kelangan srengenge sing biasane madangake atiku
Peteng ndhedet sakeplasan
Kaya kena kilat bledeg ing tengahing segara

Alon aku jumangkah
Ninggalake gandhane kringet sing maune bening dadi buthek
Rasane awakku wus kesel ngundha kangen
Yen dideleng prasasat nganti kaya wong lara ora ketamban
Lamat-lamat keprungu tembangmu
Lirih wiramane ngalentrih
Apa pancen aku mung wenang ngrungokake tembangmu
Sing wiramane ngalentrih iku
Sing marakake tatu ing sajroning dhadhaku sansaya jeru


Gela, gela tenan awakku
Gela tenan yen ngelingi janjimu marang sliraku
Nang ndi ta janjimu kae?
Apa mung lamis wae kang?
Apa ya melu ambyar bebarengan angin mau?
Ambyar, ambyar tenan rasa tresnamu
Nyang ndi bakal daktemokake maneh
Sapa ngerti isih ana sacuwil katresnan kang bisa dakkukut
Banjur daklarung bebarengan rasa kuciwaku iki


Wus dak ikhlasake awakmu nututi Kenya ayu kae
Tutugna olehmu mlayu
Awakku ora bakal nggondheli lumakumu maneh
Sanadyan ta atiku ajur muwur, delengen aku isih bisa mesem
Mesthine kabeh iki mau wis ginaris
Wis dadi kodrat kang tinakdir saka sing kuwasa